غزل قریب زندگیم

سه شنبه  22اردیبهشت 94 از دو هفته مونده به عید که کمر درد مامانی بخاطر جابهجا کردن وسایل و بی احتیاطی و داشتن زمینه دیسک کمر شروع شده بود تا یه ماه بعد از زایمان ادامه داشت... در واقع دیسک پاره شده بود عکس ام ار آی گرفتم و به چند تا دکتر نشون دادیم همه گفتن باید عمل بشه. من خیلی ناراحت بودم . نمی تونستم بچمو حتی بغل کنم ... شیر دادن واسم سخت بود... دو ماه بود خونه نرفته بودم. دوست نداشتم عمل بشم اما وقتی دیدم در هرصورت باید عمل کنم گفتم زودتر انجام بدم تا سامیار کوچیکه بالاخره سه شنبه قرار شد عمل کنم صبح به سامیار شیر دادم و ازش خداحافظی کردم.گریه م گرفت .... دو شب باید بدون من می خوابید. البته این یه ماه رو مامانم سامیار...

بابایی روزت مبارک بابای عزیزم امسال من اومدم و تو شدی بابایی من. منم شدم پسر بابا خیلی دوست دارم بابای گلم عشق من روزت مبارک عشق من: همسرم ... همراه زندگیم ... امسال روز مردو اولین سالی هست که همراه پسر عزیزمون جشن می گیریم. عزیزم عاشقانه دوست دارم از خدا می خوام همیشه کنار من و پسرمون باشی عزیز دلم. (این مطلب رو 29خرداد ویرایش کردم و عکس ها مال بعد 12اردیبهشت هست) ...

9اردیبهشت 94 اولین تولد مامانی که با حضور سامیار تو خونه مادرجونی جشن گرفتیم. بابایی واسه مامانی کیک خرید و مامانی رو سوپرایز کرد و سامیاری که خوشحال بود ...

بند ناف سامیاری هم یک شنبه 30 فروردین ساعت 9:05صبح تو خونه مادرجون بعد 8روز اوفتاد. پسرم راحت شد و قیافش اینجوری شد ...

دفترچه سامیار هم 26فروردین آماده شد   ...

24فرودین 94 اینم شناسنامه سامیار که 2روز بعد تولدش اماده شد.   ...

26فروردین94 آزمایش تیروئید سامیارو من وبابایی و مادرجون روز چهارم رفتیم آزمایشگاه رازی انجام دادیم. بچه م کلی گریه کرد. من تو اتاق شیر دهی نشسته بودم که بچه رو بیارن شیر بدم.صدای گریه ش میومد.منو باباشم گریه می کردیم. اتاقک کثیف بود وپنبه های خونی اوفتاده بودن رو زمین. بابایی رفت و به مسئولش گفت.اونام اومدن وتمیز کردن. جواب آزمایش همون روز آماده می شد اما ما دو روز بعد گرفتیم. جوابش مشکل داشت و هورمونtsh کم بود. تو اینترنت نگاه کردم نوشته بود ممکنه باعث عقب موندگی بشه. من و بابایی کلی به خاطر این موضوع ناراحت شدیم و گریه کردیم. دوباره از دکتر نوبت گرفتیم و رفتیم پیشش. گفت آزمایشگاه رازی جواباش اکثرا خطا داره هفته بعد برید پاستور....

23فروردین 94 روز دوم تولد سامیار منو بابایی بردیم اولین واکسنشو زدیم . یکی به پاش یکی هم به دستش. تو درمانگاه 22بهمن. از دفعه بعد باید ببریم تو درمانگاه حوزه خودمون.

بعد از پرس و جو کردن از اطرافیان تصمیم گرفتیم دکتر سامیاری فرخنده بغدادی باشه. چون مطبش شلوغ نیست و واسه مریض ها وقت میذاره. رییس بیمارستان کودکان امیرکلا هم بود . اولین باری هم که رفتیم مطبش گفت شیرت خوبه و فعلا شیر خشک ندین بهش. اما بار آخر گفت وزنش فقط 170گرم رفت بالا. باید حداقل 200 گرم می رفت بالا. برای سامیاری شیر خشک سوپرامید 1 نوشت که به سختی پیدا کردیم . روزی 2بار 30سی سی فعلا بهش میدیم تا دفعه ی بعد بریم ببینیم دکتر چی میگه.

25 فروردین 94 سومین روز از اومدن سامیاری بود .من همش بهش شیر میدادمو بچم سیر نمی شد.همش گریه می کرد. مامانم می گفت شیر داری؟ میگفتم آره. سینه مو فشار می دادم شیر میومد چند قطره. منم می گفتم دارم نگو که کم بود تا این که زن داییم اومد که بهمون سر بزنه.من یه پسر دایی دارم که 10 سالشه یه دختر دایی که 17ماهشه. داشتم به سامیار شیر میدادم حدودا1ساعت و نیم شده بود و بچه هنوز سیر نشده بود. زن داییم پیشنهاد داد که بذارم اون بهش شیر بده منم گفتم باشه.10 دقیقه نشد که سامیاری شیر خوردو سیر شد. تازه فهمیدم که شیرم کمه بچه این همه گریه می کرد مشکل از من بود. کلی گریه کردم . باخودم گفتم چه مادر بی عرضه ای!! به بچه م نمی تونم شیر بدم... ...